Žene iz Crne Gore, koje pohađaju kurs veza, započetog 18.februara u saradnji Instituta Yunus Emre Podgorica i Opštine Nallihan iz Ankare, uče a istovremeno i čuvaju od zaborava ovu tradicionalnu rukotvorinu.

Predavač na kursu Huseyin Tiril koji dolazi iz Turske, ističe sledeće: ‘’ Tradicionalni turski vez vezuje za opštinu Nalihan. Prve kreacije su nastale 1864. godine od sirove svile. Najznačajnija osobina radova ovog tipa veza jeste da svaki od njih ima svoju priču.

Tiril dodaje: "Najpoznatiji oblik izrađen ovom tehnikom jeste ‘’biber oyasi’’ (oblik paprike), koji je zapravo asocijacija na svađu snahe i svekrve. Vez u obliku "grožđa" simboliše slatki dom, "bijela rada" sreću, dok je "ljubičica" simbol za novu vijest, odnosno muštuluk.

Polaznice kursa, koje već imaju neko iskustvo u radu iglom i koncem, učenje nove tehnike heklanja smatraju korisnim. Jedna od polaznica kursa Hajrija Lacevic navodeći koliko je srećna zbog upoznavanja sa novom tehnikom između ostalog navodi: "Radim dosta ručnih radova, ali ovakvu tehniku nisam nikada vidjela. Meni malo teže ide, ali sam ipak naučila nešto", kaže Hajrija.