Yunus Emre Enstitüsü ile Ankara Nallıhan Belediyesi iş birliğinde 18 Şubat’ta başlayan kursa katılan Karadağlı kadınlar, unutulmaya yüz tutmuş iğne oyası geleneğini öğrenme ve yaşatma imkanı buluyor.

Kursun Türkiye'den gelen eğitmeni Hüseyin Tiril, ”İpek iğne oyası geleneğinin Nallıhan'a ait, 1864'te ilk ipek iğne oyalarının koza böceğinden elde edilmektedir. İğne oyalarının en önemli özelliği her takının her yemeninin mutlaka bir hikâyesi olmasıdır.” diye ifade etti.

Tiril, "En önemli eserlerimizden bir tanesi de ipek biber oyasıdır. Biber oyası gelinle kaynananın çatışmasını anlatır. Ana yüreği, evinden çıkan gelinlerin hikâyesini anlatır. Üzüm oyası evin tatlılığını, papatya oyası mutluluğu, menekşe oyası ise müjdeyi anlatır." ifadelerini kullandı.

Kursa katılan Karadağlı kadınlar ise daha önce de nakış işleriyle uğraştıklarını ancak böyle bir tekniği daha önce kullanmadıklarını belirterek, kursun kendileri için çok faydalı olduğunu dile getirdi. Kursiyerlerden Hajrija Lacevic, yeni bir teknikle tanışmış olmanın mutluluğunu yaşadığını kaydederek, "Uzun zamandır el işi yapıyorum ama bugüne kadar böyle bir teknikle karşılaşmamıştım. Biraz zorlansam da bir şeyler öğrenmeyi başardığımı söyleyebilirim" dedi.